Denk Gelmeye Ne Denir? Tesadüflerin Kalbe Dokunan Hikâyesi
Bazı karşılaşmalar vardır ki, onları planlamazsın. Bir sabah yürürken bir sokak köşesinde olur, bir kitabın arasında gizlenir ya da bir bakışta saklı kalır. “Denk gelmek” deriz adına; kimine göre sıradan bir rastlantıdır, kimine göreyse kaderin fısıltısı… Bugün size, böyle bir karşılaşmanın hikâyesini anlatmak istiyorum. Belki siz de kendi hayatınızda “denk gelme” anlarını hatırlayıp yeniden düşünürsünüz.
Bir Şehrin Kesişen Yolları
Yağmurun ardından parlayan bir sonbahar sabahıydı. İstanbul’un dar sokaklarından birinde, elinde planlarla yürüyen Emir, kafasında çözmeye çalıştığı projeye odaklanmıştı. Stratejik düşünmeyi seven, hayatı hesaplara ve hedeflere göre planlayan bir mühendisti. Tesadüflere inanmazdı; çünkü ona göre her şey bir neden-sonuç ilişkisine bağlıydı.
Aynı anda, bir köşedeki küçük kitapçıdan yeni aldığı romanla dışarı çıkan Elif, şehrin kalabalığında kendi sessiz dünyasında yürüyordu. Elif için hayat, hesaplanamaz anların toplamıydı. Empatik bir ruhla insanların hikâyelerini anlamaya çalışır, her karşılaşmanın bir anlamı olduğuna inanırdı. Belki de bu yüzden tesadüfleri “denk gelmek” değil, “bir ruhun diğerine dokunması” olarak görürdü.
O An: Denk Gelmenin Tanımı
İşte o anda, aynı köşede yolları kesişti. Emir’in elindeki dosyalar yere saçıldı, Elif’in kitabı ıslanmasın diye uzattığı el, onun eline değdi. Göz göze geldiklerinde, ikisi de birkaç saniyeliğine zamanın durduğunu hissetti. TDK’ya göre “denk gelmek”, “karşılaşmak, rastlamak” anlamına gelir. Ama o an, bu tanımın ötesindeydi. Çünkü iki farklı dünyanın planlanmamış şekilde çarpışmasıydı bu.
“Kusura bakmayın,” dedi Emir, eğilip kâğıtlarını toplarken. “Benim hatam.”
“Belki de değil,” diye gülümsedi Elif. “Bazen hatalar, olması gerekeni getirir.”
İki Farklı Dünya, Bir Ortak An
O karşılaşma sıradan bir tesadüf gibi görünse de, aslında iki insanın hayatına yeni bir yön verecekti. Emir, Elif’in bakış açısıyla tanıştıkça planlamadığı şeylerin de değerli olabileceğini fark etti. Elif ise Emir sayesinde hayallerini daha somut adımlarla gerçekleştirmeyi öğrendi.
Bir kafede başlayan sohbetler, uzun yürüyüşlere, sonra birlikte planlanan projelere dönüştü. Emir’in çözüm odaklı stratejileri, Elif’in empatik dokunuşlarıyla birleşince ortaya yalnızca bir ilişki değil, bir yol arkadaşlığı çıktı. Denk gelmek, artık onlar için bir rastlantı değil, hayatın en anlamlı armağanıydı.
Rastlantı mı, Kader mi?
Hikâyenin sonunda Elif, sık sık şunu söyledi: “Belki de denk gelmek, evrenin bize ‘şimdi doğru yerdesin’ deme şeklidir.” Emir ise hâlâ plan yapmaktan vazgeçmemişti ama artık planlarının arasında “beklenmedik karşılaşmalara açık ol” maddesi vardı.
İşte bu yüzden denk gelmek, sadece bir kelime değildir. Bazen yeni bir dostluğun, bazen büyük bir aşkın, bazen de hayatı değiştiren bir fikrin başlangıcıdır. Bir anlık bakış, bir yanlış adım, bir unutulmuş kitap… Her biri bizi bir yerlere götürür. Ve çoğu zaman en önemli şeyler, planlamadıklarımızdan doğar.
Hayatın Tesadüfleri: Denk Gelmenin Derin Anlamı
Denk gelmek, yüzeyde basit bir karşılaşma gibi görünse de, altında çok daha derin bir anlam taşır. Bu, evrenin küçük bir işareti, insanlığın ortak yolculuğunda bir duraktır. Kimi zaman bir yabancının selamı, kimi zaman bir arkadaşın tesadüfen söylediği söz, kaderin kapısını aralayabilir.
Erkeklerin çözüm ve stratejiyle anlamlandırdığı hayat, kadınların empati ve ilişki kurma gücüyle tamamlanır. Denk gelmek, bu iki bakış açısının birleştiği en saf andır. Çünkü o anda ne plan vardır ne de beklenti… Sadece iki yolun kesiştiği, iki dünyanın birbirine dokunduğu bir gerçeklik vardır.
Sana Soru: Tesadüf mü, Hayatın Planı mı?
Peki sizce denk gelmek gerçekten bir tesadüf müdür, yoksa hayatın önceden yazdığı bir senaryonun sahnesi mi? Hayatınızda sizi değiştiren bir karşılaşmayı hatırlıyor musunuz? Belki de o an, düşündüğünüzden çok daha anlamlıydı.
Hayatın en güzel tarafı, bazen plan yapmayı bırakıp sadece yolun sizi götürdüğü yere gitmektir. Belki de bir sonraki köşe başında, sizi bekleyen bir “denk gelme” vardır…